Diecast Series - część IV - Caterham Super Seven

Znowu zaniedbałem wpisy z serii Diecast... pora więc i to niedopatrzenie naprawić. :) Dziś zerkniemy na...

[Kyosho] Caterham Super Seven (Cycle Fender)

Jak wiadomo, Caterham Super Seven wywodzi się wprost od Lotusa Super Seven, którego oferowano w latach od 1957 do 1972, kiedy to firma Caterham odkupiła od Lotusa prawa do produkcji "Siódemki". Ciekawostką jest jednak fakt, że praktycznie wszystkie Caterhamy nie opierają się konstrukcyjnie na ostatniej, czwartej serii Lotusa Seven (1970-1972), lecz na serii trzeciej (1968-1969). A w każdym razie opierały się, ponieważ w czasach dzisiejszych praktycznie nie ma już żadnych współzamiennych elementów między aktualnie oferowanymi wersjami Caterhamów, a Lotusami Seven Mk3. Podobnie jak kiedyś było z Lotusem, tak i teraz Caterhamy oferuje się zarówno w wersjach kit-car (do samodzielnego montażu) oraz jako samochody gotowe. Samochody dostępne są ze zwykłym nadwoziem S3 lub z nieco poszerzonym, określanym jako SV (nie jest ono jednak dostępne do wszystkich wersji pojazdu).

Na przestrzeni lat do Caterhamów montowano wiele różnych silników. W latach 70. były to jednostki Lotus Twin-Cam oraz motory z regałów Forda. W 1983 roku pojawiły się w ofercie pierwsze silniki Coswortha. 1990 rok to data pojawienia się kolejnego typu silnika w Super Seven - 2-litrowej jednostki Vauxhall HPC, generującej 165-175 BHP mocy. Ciekawostką jest, że wyścigowej, około 450-konnej wersji tego silnika użyto w 1993 roku w odelżonym do 530 kg Caterhamie Super Seven JPE. Wersja ta potrafiła rozpędzić się do 60 mph w 3,5 sekundy, a mając za kierownicą Jonathana Palmera (brytyjski kierowca wyścigowy), mogła wykonać manewr 0-100-0 mph (0-160-0 km/h) w ciągu niesamowitych 12,6 sekundy.

Równolegle, od 1991 roku, w ofercie znajdowały się silniki Rovera popularnej serii K (silniki tej serii można znaleźć m.in. w Polonezach 1.4 16V). Aktualnie nie oferuje się już silników Vauxhalla, a jednostki Rovera niemal we wszystkich modelach zostały zastąpione zespołami napędowymi Forda - w słabszych modelach są to silniki serii Sigma, w mocniejszych Duratec. Na świecie istnieje także oczywiście wiele przerobionych "Siódemek", np. z silnikami motocykli, ale najmocniejszym "oficjalnym" modelem jest Super Seven Levante z ~500-konnym silnikiem V8 i zmodyfikowanym nadwoziem. Pomijając to monstrum, aktualnie Caterhamy dostępne są z silnikami o mocach od 105 BHP (Rover K-Series 1.4 16V, w modelu Classic), aż do 311 BHP (Ford Duratec 2.0 z kompresorem, w modelu Seven 620R). Masy własne wahają się od 506 kg (Superlight R500) do 575 kg (CSR). Silniki łączone są z 5- lub 6-biegowymi manualnymi skrzyniami biegów. W Superlight R500 i 620R dostępna jest także 6-biegowa skrzynia sekwencyjna. Warto dodać, że nawet najsłabszy model potrafi przyspieszyć do 60 mph (97 km/h) w 6,5 sekundy. Najmocniejszy (R620) "załatwia to" w 2,79 sekundy.

Model Seven brał także od samego początku udział w wyścigach, w tym także już jako prototypowy Lotus w 1957 roku. Samochód był tak szybki, że w USA w latach 60. zabroniono startów tym samochodem, a potem w latach 70. taki zakaz wprowadzono również w Wielkiej Brytanii. Powód? "Samochód za szybki do ścigania". W swoim czasie wydano nawet serię koszulek z napisem "Caterham Seven, the car that's >Too Fast to Race...<". W latach późniejszych, zakazy uchylono. W 1986 roku stworzono serię wyścigową przeznaczoną tylko dla tych aut, a w 1995 roku powstała Caterham Academy, przeznaczona dla początkujących kierowców wyścigowych. W 2002 roku Caterham Superlight R400 zajął 1. miejsce w swojej klasie (i 11. miejsce w klasyfikacji generalnej) w 24-godzinnym wyścigu na torze Nürburgring, ze stratą 10 okrążeń do zwycięzcy. R400 wyprzedził wiele pojazdów wyścigowych takich marek jak Porsche czy BMW. Zaowocowało to... kolejnym zakazem startów w kolejnych latach.

Model odwzorowany przez Kyosho to prawdopodobnie wersja Sprint z początku lat 80., wyposażona w silnik Ford Cross-Flow o pojemności 1,6 litra i mocy 110 BHP. Z aktualnej oferty Caterhama najbardziej zbliżonym modelem do wytworu Kyosho jest prawdopodobnie model Roadsport, między innymi ze względu na posiadanie z tyłu koła zapasowego (którego podstawowy Classic nie ma). "Miniaturka" prawdopodobnie ma węższe nadwozie typu S3.

Źródła: NetCarShow.com | en.wikipedia.org